تابع FALSE

تابع FALSE در اکسل یک تابع منطقی است که مقدار FALSE را برمی گرداند.

✅ این تابع بدون ورودی است و فقط پس نوشتن نام تابع، لازم است یک جفت پرانتز باز و بسته قرار دهید به این صورت:

() FALSE

اما توجه کنید که به جای همین تابع می‌توانید از عبارت FALSE بدون پرانتز نیز در فرمول‌نویسی استفاده کنید و نتیجه آن مشابه است. در ادامه مقاله دلیل وجود این تابع در اکسل را بیشر توضیح می‌دهیم.

?? اما اگر نمی‌خواهید فرمول‌های خود را از محیط اکسل خارج کنید و به نرم‌افزار صفحه گسترده‌ی دیگری ببرید، شاید دانستن این تابع تفاوتی در کار شما ایجاد نکند و استفاده از همان عبارت FALSE (بدون پرانتز) کافی است.?

اگر می‌خواهید بیشتر بدانید، مطالعه این مقاله را ادامه دهید.

نحوه نوشتن تابع FALSE

این تابع ورودی ندارد و صرفاً بعد از نوشتن نام تابع، یک پرانتز را باز کرده و سپس می‌بندیم:

=FALSE()

می‌توان نمایی از تابع FALSE را به شکل زیر ترسیم کرد:

توجه کنید که:

• از نظر اکسل مقدار عبارت منطقی FALSE معادل عدد 0 است.
• نتیجه این تابع مشابه نوشتن کلمه FALSE در یک سلول یا فرمول است.
• اگر کنجکاو هستید که بدانید آیا می‌توانید داخل پرانتز این تابع چیزی بنویسید یا نه، خوب است بدانید که اکسل اجازه این کار را به شما نمی‌دهد! ?

تفاوت FALSE با "FALSE"

در اکسل دو فرمول زیر عملاً با هم فرقی ندارند و یک نتیجه را می‌دهند:

=FALSE

=FALSE()

خروجی هر دو تابع بالا، مقدار منطقی FALSE است.

? اما این مقدار منطقی FALSE کاملاً از نظر نوع با عبارت متنی "FALSE" متفاوت است و نباید اشتباه شود.

برای نمونه فرمول زیر را در نظر بگیرید:

=IF(A1=0,"Zero","FALSE")

•  اگر در سلول A1 مقدار 1 قرار گرفته باشد، خروجی تابع عبارت منطقی FALSE نیست، بلکه صرفاً یک عبارت متنی است که مشابه آن است. در واقع نوع خروجی logical نیست بلکه از نوع text است.

در نتیجه نمی‌توان خروجی تابع فوق را معادل عدد صفر (ارزش منطقی FALSE) دانست چون اساساً عدد نیست.

ترکیب تابع FALSE با سایر توابع اکسل

این تابع معمولاً در ترکیب با سایر توابع استفاده می‌شود و به نوعی تولیدکننده مقدار FALSE است.

ترکیب با عملگرها

به عنوان مثال، فرمول زیر را در نظر بگیرید:

=(A1<>A1)=FALSE()

خروجی فرمول بالا TRUE خواهد بود.

برای درک فرمول، ?مسیر ذهنی زیر را در نظر بگیرید:

1. ابتدا اکسل عبارت داخل پرانتز را در نظر می‌گیرد.
2. چون مقدار A1 هر چه که باشد، نمی‌تواند مخالف خودش باشد، بنابراین عبارت داخل پرانتز غلط است و ارزش آن معادل FALSE است.
3. حال فرمول بالا تبدیل می‌شود به FALSE=FALSE().
4. حالا اگر خروجی تابع FALSE را در نظر بگیریم، عبارت ما تبدیل می‌شود به FALSE=FALSE.
5. این عبارت مثل این است که بپرسید: آیا یک عبارت غلط، غلط است؟!... خوب این یک جمله درست است!
6. چون این یک عبارت درست است، پس نتیجه فرمول در نهایت معادل TRUE است.

مقدار پیش‌فرض تابع IF همان FALSE است

برخی توابع اکسل، مقدار پیش‌فرض دارند. اگر ورودی آخر تابع IF را وارد نکنید، اکسل آن را معادل FALSE در نظر می‌گیرید.

به عنوان مثال، فرض کنید در سلول A1 مقدار 1 قرار گرفته باشد. آنگاه همه فرمول‌های زیر مقدار FALSE را در خروجی نشان می‌دهند:

=IF(A1=0,"Zero",FALSE())

=IF(A1=0,"Zero",FALSE)

=IF(A1=0,"Zero")

در فرمول‌های فوق، از تابع IF استفاده شده است.

می‌توانید تفاوت این توابع را با بررسی ?مسیر ذهنی زیر دنبال کنید:

1. ابتدا عبارت منطقی A1=0 بررسی می‌شود.
2. چون مقدار عددی A1 برابر یک است، پس این عبارت منطقی غلط است.
3. بنابراین در تابع IF، مقدار value_if_true یا همان "Zero" در نظر گرفته نمی‌شود و تابع IF به دنبال ورودی سوم (یا value_if_false) می‌گردد که در همه موارد معادل FALSE است:
   • در مثال اول، ورودی سوم تابع IF همان تابع FALSE (با پرانتز) است.
   • در مثال دوم، سومین ورودی تابع IF خود عبارت FALSE است.
   • در مثال سوم، سومین ورودی وارد نشده است که مقدار پیش‌فرض آن FALSE است.

فلسفه وجودی تابع FALSE

در اینجا می‌خواهیم توضیح دهیم که چرا این تابع وجود دارد!

✏️ همان طور که میدانید، اکسل یک منطق دو ارزشی دارد که طبق آن یک عبارت منطقی یا درست است (TRUE) و یا غلط (FALSE).

✏️ شما می‌توانید مستقیماً درون سلول متنی عبارت FALSE یا حتی false (ولی بدون گیومه) را بنویسید و اکسل متوجه می‌شود که شما درباره یک داده منطقی (logical یا بولی) صحبت می‌کنید و خودبه‌خود آن را به FALSE تبدیل می‌کند.

?? اما این موضوع ممکن است در سایر نرم‌افزارهای صفحه گسترده به این شکل نباشد. یعنی اگرچه مقدار منطقی FALSE در اکسل معنی‌دار است ولی شاید آن نرم‌افزارها مقدار منطقی FALSE را با عبارت متنی یعنی "FALSE" اشتباه بگیرند و متوجه نشوند که شما درباره ارزش منطقی FALSE (که در اکسل معادل عدد صفر است) صحبت می‌کنید.

?? اصل مشکل زمانی پیش می‌آید که شما فایل اکسل خود را در یک نرم‌افزار صفحه‌گسترده دیگر باز می‌کنید (یا فرمول را کپی می‌کنید) و محاسبات شما غلط از آب درمی‌آید یا با خطا مواجه می‌شوید.

✅✅ مایکروسافت برای اینکه این مشکل را حل کند:

شما با استفاده از تابع FALSE (به همراه پرانتز باز و بسته) عملاً شما به سایر صفحه گسترده‌ها نشان خواهید داد که منظور شما یک تابع logical است و خروجی آن معادل ارزش منطقی FALSE (عبارت منطقی غلط) است و نه عبارت متنی "FALSE".

به موضوع مایکروسافت می‌گوید سازگاری یا compatibility.

متن از مرجع اکسل در سایت مایکروسافت:
The FALSE function is provided primarily for compatibility with other spreadsheet programs.

ترجمه: تابع FALSE اساساً برای سازگاری با سایر برنامه‌های صفحه‌گسترده ارائه شده است.

✏️ در سطح اینترنت فرمول‌های بسیاری از اکسل را پیدا خواهید کرد که در آنها به جای FALSE از تابع FALSE (همراه با پرانتز) استفاده شده است. حالا که این مقاله را تا اینجا خوانده‌اید، دیگر می‌دانید که موضوع چیست! در واقع وقتی در محیط اکسل کار می‌کنید، استفاده از تابع FALSE (با پرانتز) اهمیت و ضرورت خاصی ندارد. ??

البته می‌توان این طور هم تفسیر کرد که تابع FALSE یک تابع است که عبارت FALSE تولید می‌کند.

جمع‌بندی

• تابع FALSE مقدار منطقی FALSE را برمی‌گرداند.
• در خیلی از مواقع  اگر شما در حال ایجاد یک صفحه گسترده در اکسل هستید، نیازی به استفاده از FALSE() ندارید و همان نوشتن FALSE بدون پرانتز کافی است.
• اگر هنگام فرمول‌نویسی عبارت را به شکل "FALSE" بنویسید، اکسل آن را به عنوان متن در نظر می‌گیرد.

مهدی ملک